De Franse Mochet was een eenvoudig wagentje dat doet denken aan de filosofie van Charles en zijn zoon Georges: wat er niet is, kan niet stuk. Het autootje verkocht goed, deels omdat een rijbewijs niet vereist was en deels omdat de nieuwe naoorlogse modellen van Citroën en Renault een wachttijd kenden van jaren (voor een Mochet: zes weken).

Mochets primitieve remmen bleven tot het einde in productie. Een ander 'voorhistorisch ding' was de versnellingsbak, welke gescheiden was van de kleine Zurchermotor. Deze laatste produceerde 3,5 pk en gaf zo genoeg vermogen om het autootje op een maximumsnelheid van ongeveer 50 km/h te brengen. Nadien werden Ydral-motoren gebruikt. De CM-125 was ook te verkrijgen als bestelwagentje, de commerciale.